Μητατιώτες

Άνθρωποι του μόχθου, της αγροτιάς αλλά και ξενιτεμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Οι Μητατιώτες είναι χιλιάδες, μιας και το χωριό τους είναι από τα αρχαιότερα και πολυκατοικημένα του νησιού των Κυθήρων. Κάποτε όλες οι εκτάσεις γύρω από το χωριό καλλιεργούνταν. Το φαράγγι του Τσάκωνα έσφυζε από ζωή. Οι πρώτοι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα Μητάτα στα μέσα του 19ου αιώνα. Κύριος προορισμός μετοίκησης ήταν η Σμύρνη, η ωραία και κοσμοπολίτικη πόλη, το Παρίσι της Ανατολής όπως αποκαλέστηκε. Εκεί κατοίκησαν στον οικισμό Κουκλουτζά. Σιγά – σιγά εγκατέλειψαν τα Μητάτα και άλλοι, για να μεταναστέψουν στην Αυστραλία και την Αμερική.

Αυτοί που έμειναν πίσω, ή μάλλον αυτοί που μένουν πάντα πίσω, έως και σήμερα, προσπαθούν να κρατήσουν το χωριό σα φυλαχτό, σφιγμένο γερά στο χέρι τους. Η αγάπη για τα Μητάτα φαίνεται απλόχερα στα στενά σοκάκια του χωριού, στην πηγή, στα περιβόλια, το σχολειό και τους άλλους δημόσιους χώρους που πάντα κάποιοι φροντίζουν. Ένα χωριό με πεπρωμένο, τον καταστροφικό σεισμό του 1903, αλλά και αυτόν του 2006, προσπαθεί να μένει πάντα ζωντανό, χάρη στο πείσμα και την αγάπη αυτών των ανθρώπων.

Απλωμένοι παντού, φαμίλιες και γόνοι, οι Μητατιώτες ταξιδεύουν στα χρόνια και δημιουργούν. Και διακρίνονται στις τέχνες, τις επιστήμες, τον αθλητισμό κ.α. Εμείς ξεχωρίσαμε μερικούς από αυτούς και σας τους παρουσιάζουμε εδώ.

Γιάννης Πρινέας
Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1882. Μεγάλωσε στα Κύθηρα. Πήγε γυμνάσιο στον Πειραιά και συγχρόνως παρακολούθησε μαθήματα στο Ωδείο Πειραιά. Επίσης εργαζόταν σε φαρμακείο συγγενή του. Σπούδασε φυσικές επιστήμες και ασχολήθηκε με τη βοτανολογία. Διορίστηκε καθηγητής στο γυμνάσιο αλλά τα παράτησε. Με στραμμένη πάντα την προσοχή στις τέχνες ασχολήθηκε με το θέατρο. Έγραψε σενάριο για πολλά θεατρικά έργα, με πιο γνωστό τους “Απάχηδες των Αθηνών”. Έπαιξε και σαν ηθοποιός σε ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές. Επίσης έγραψε στίχους για όπερα. Στην Κωνσταντινούπολη γνώρισε και ερωτεύτηκε και μετά αρραβωνιάστηκε την δισέγγονη του Σούμπερτ, την Αλμπίνα Σούμπερτ, στην οποία και αφιέρωσε τη συμφωνική τραγωδία του «Το κόκκινο σπαλέτο». Συνεργάστηκε με το θιάσους της Κυβέλη, του Τηλέμαχου Λεπενιώτη και του Γιάννη Παπαϊωάννου. Το 1923 έγραψε το ιστορικό δράμα « Δρακούλα Κασιμάτη – Στάη» το οποίο ανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο. Το 1931 ανέβηκε στο θίασο του Παπαϊωάννου το έργο «Η Ριρίκα μας».  Ο Γιάννης Πρινέας πέθανε στις 18 Νοεμβρίου του 1963 μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. (κείμενο: ευγενική παραχώρηση από το Visit Kythera)

Βασίλης Καϊλας
Παιδί θαύμα του ελληνικού κινηματογράφου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο πολύ μικρός, το 1957, στην ταινία Το τελευταίο ψέμα. Πολύ σύντομα καθιερώθηκε σε χαρακτηριστικούς δεύτερους, (αλλά και πρώτους ρόλους σε ταινίες της Μαρίας Πλυτάς όπως Λουστράκος, Εμποράκος) κ.ά. Αργότερα πέρασε στο θέατρο. Το 1985 ήταν ο πρωταγωνιστής της ταινίας “Πήρες πτυχίο”. Μέχρι σήμερα έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 100 ταινίες.

Η καταγωγή του Βασίλη Καΐλα έχει κυθηραϊκές ρίζες από τη μητέρα του πατέρα του Γιάννη Καϊλα, την Ειρήνη Πρωτοψάλτη (οικογένεια με το παρεπίθετο “Τσαγκαρόγιαννη”). Ο πατέρας του έβγαλε το δημοτικό σχολείο στα Μητάτα. Ο ίδιος ο Βασίλης Καϊλας είχε επισκεφτεί τα Μητάτα, όταν ήταν περίπου εφτά ετών. Ο αδελφός του πατέρα του, Ανδρέας Καΐλας μένει σήμερα στα Μητάτα.

Γιώργος Φοιρός
Ποδοσφαιριστής και προπονητής του ποδοσφαίρου. Γεννήθηκε στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης (Νέο Κουκλουτζά) στις 8 Νοεμβρίου του 1953. Αγωνίστηκε στη θέση του κεντρικού αμυντικού και διακρίθηκε για τη σταθερότητα και την αποτελεσματικότητά του στο παιχνίδι.  Από το 1971 εως το 1983 έπαιξε ποδόσφαιρο στον Άρη (303 συμμετοχές) και έκλεισε την καριέρα του στον Ηρακλή έχοντας συμμετάσχει σε 353 αγώνες συνολικά. Από το 1974 έως το 1982 ο Γιώργος Φοιρός υπήρξε διεθνής 52 φορές με την Εθνική ομάδα και ήταν μέλος της ομάδας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία. Αργότερα ασχολήθηκε με την προπονητική και μέχρι και σήμερα εργάζεται σε ομάδες ποδοσφαίρου της πρώτης και δεύτερης εθνικής κατηγορίας.

Ο προπάππους του Γιώργου Φοιρού έφυγε στη Σμύρνη το 1850 με αγγλικό διαβατήριο, αφού τότε τα Κύθηρα τελούσαν μαζί με τα επτάνησα υπό αγγλική εποπτεία και κατοχή. Στη Σμύρνη, στον οικισμό του Κουκλουτζά γεννήθηκε ο παππούς του Αθανάσιος Φοιρός, το 1874. Το 1922 με την καταστροφή της Σμύρνης οι “Κουκλουτζάδες” ως επι το πλήστω κυθήριοι στην καταγωγή εγκατέλειψαν την Ιωνία και εγκαταστάθηκαν στη Θεσσαλονική όπου και ίδρυσαν το Νέο Κουκλουτζά, σημερινό δήμο Ευόσμου. Οι ρίζες κυθηραϊκής καταγωγής της οικογένειας του Γιώργου Φοιρού και άλλων Ευοσμιτών αποκαλύφθηκαν ύστερα από έρευνα του καθηγητή και υπεύθυνου του Ιστορικού Αρχείου Δήμου Ευόσμου, κου Κυριάκου Χατζηκυριακίδη.

George Miller
Ο George Miller Μηλιώτης γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου του 1945 στην Βρισβάνη της Κουινσλάνδης, πολιτείας της Αυστραλίας και είναι γόνος του Δημήτρη Καστρίσιου Μιλιώτη και της Άντζελας Μπάλσον (ο πατέρας του εξάγγλισε το επίθετο σε Miller όταν μετανάστευσε στην Αυστραλία ενώ η μητέρα του έχει καταγωγή από την Ανατολία). Είναι σκηνοθέτης – παραγωγός – σεναριογράφος και γιατρός. Γνωστός για τη δουλειά του στις κινηματογραφικές παραγωγές Mad Max με πρωταγωνιστή τον Mel Gibson, έχει ασχοληθεί σε ευρύτερα πρότζεκτ συμεριλαμβανόμενου δε του Happy Feet που διακρίθηκε στα βραβεία Oscar.